مصائب و مورچه ها
ادوارد باند (۱۹۳۴) و کاریل چرچیل (۱۹۳۸) که هر دو از مهم ترین و تأثیرگذارترین نمایشنامه نویسان معاصر جهان اند در کودکی با چهره ی هولناک جنگ آشنا شدند.
باند نمایشنامه ی مصائب را در سال ۱۹۷۱ برای گروه اقدام برای خلع سلاح هسته ای نوشت و این اثر همان سال بر صحنه رفت مورچه ها نیز نخستین کار حرفه ای کاریل چرچیل بود که آن را در سال ۱۹۶۲ نوشت. این نمایشنامه که از یک نگرانی جدی و نوظهور یعنی تهدید نابودی هسته ای خبر می دهد بیانگر ترس همگانی ناشی از آزمایش بمب های هیدروژنی انگلیس در اواخر دهه ی ۱۹۵۰ و ناکامی ملی در برچیدن و نابودی یک جانبه ی سلاح های هسته ای ست، یعنی همان چیزی که گروه اقدام برای خلع سلاح هسته ای خواهان آن بود. این ناکامی را هم می توان از زبان مسیح و سرباز مرده در نمایشنامه ی مصائب شنید و هم آن را در سرنوشت مورچه ها دید.
بخشی از متن کتاب
زره پوش های من ذرت ها را به آتش کشیدند گلوله هایم درختان را چاک دادند من خود گورم را کندم به درون آن پاگذاشتم و خندیدم ناگهان در آرامشی کوتاه پرنده ای را دیدم که آواز می خواند و در جعبه های مقوایی که در آن جنازه می گذاشتیم آشیانه می سازد...