گزارش از پریسا الله وردی
به گزارش روابط عمومی موسسه هفت اقلیم، شب "شيوا ارسطويي" با ميزباني " آيت دولتشاه" چهارشنبه ٢٧ ام تيرماه برگزار شد.
⭕برخلاف خيلي از نويسندگان خانمي كه داريم،در تمام آثار شما توجه به سياست و مسائل روز وجود دارد.در حالي كه زنانه نويسي در ايران تبديل به آشپزخانه نويسي شده است.شما چطور به اين نگاه رسيديد؟
ارسطويي: آقاي دولتشاه حكم سياسي نويسي را صادر كردند در صورتي كه من اينطور فكر نميكنم. باور مي كنيد من ٣٠ سال است كه اين سوال ها را جواب ميدهم؟ براي همين ترجيح ميدهم حالا كه چنين فرصتي پيش آمده حتي با يكي از مخاطباني كه آثارم را خوانده مستقيم صحبت كنم.
⭕يكي از حاضرين: من در آثار شما تسلط به مدرنيته را به عينه ديدم، كسي كه قصد دارد بنويسد اين را چطور بايد بدست آورد؟
بنظرم منظور شما جهان بيني مدرن است كه اين به سبك زندگي نويسنده و زماني كه در آن زندگي ميكند مربوط ميشود.چطور زندگي كرده، و در چه دوراني شروع كرده به ديدن جهان،يك زماني ادبيات زنان را تحقير ميكردند كه چرا در مورد آشپزخانه مي نويسند.من آن زمان در مصاحبه اي در روزنامه هم گفتم كه مگر آشپزخانه جهان بيني مخصوص به خودش را ندارد؟مگر ميشود آشپزخانه و يا هر جاي ديگري جهان بيني نداشته باشد؟هر جا كه جهان را ببيني ميتواني به ادبيات تبديلش كني.قرمه سبزي درست كردن هم جهان بيني دارد اگر نويسنده قادر باشد از آن جهان بيني توليد كند.
⭕ارسطويي: همه ما به يك اندازه داريم تاوان جنگ را مي دهيم!
ما كه در جنگ بوديم و بچه هايمان همه به يك اندازه داريم تاوان جنگ را مي دهيم، در حال زندگي در يك جهان جنگ زده اي هستيم كه مگر امكان دارد در يك نوع رمان نويسي جدي اين را ناديده گرفت؟حتي در عادي ترين و روزمره ترين چيزهايي كه مي نويسيم جنگ پديدار ميشود چرا كه روزمرگي ما جنگ بوده است.به هر سبكي كه بنويسيم ممكن است موضوع نهايتا به جنگ برسد.
⭕ارسطويي: تمام كليشه ها غلط نيستند!
يك حرف كليشه اي هست كه درست هم هست، " هر نويسنده اي هميشه دارد همان يك داستان را مي نويسد" همه ي نويسنده ها يك داستان دارند و هميشه دارند آن را با فرم هاي مختلف مي نويسند؛ كه فكر ميكنم رمان نينا جمع بندي تمام جهان بندي هاي آن راوي است.
⭕دولتشاه: اين تعبير من درست است كه ادبيات ارسطويي ادبيات متعهدانه اي است؟!
تعهد در ادبيات معاصر ايران كلمه بد نامي است. بنابراين اگر بتوانيم كمي خلاقانه تر اين كلمه را به كار ببريم بهتر است.
⭕ارسطويي: تمام نويسنده هاي دنيا در تمام عمرشان يك چيز را نوشتند.
تمام نويسنده ها در طول زندگي خود يك مضمون را نوشتند.به اين معنا كه هر نويسنده اي داراي يك جهان بيني فردي و شخصي هست كه آن جهان بيني فردي و شخصي هميشه در تمام آثارشان با شكل ها و موقعيت پردازي هاي مختلف و با پيدا كردن شخصيت هاي متفاوت تكرار ميشود.
